De rondes van Amsterdam

Dag Piet

Wat zeg je onvoorbereid tegen een 93-jarige die bezig is aan de laatste uurtjes van een waanzinnig rijk en actief leven waarin hij uitgroeide tot de oudste nog levende Nederlandse wereldkampioen op de fiets en bezitter van het geheime elixer voor het (bijna) eeuwige leven?

Mijn gedachten schoten alle kanten op toen ik vorige week te horen kreeg dat het niet ging met Piet en ik op zaterdagvond belde met Olaf van Heusden, een van de twee zoons van Piet. Hij zat bij zijn vader aan het bed in het ziekenhuis. Het zo tanige lichaam van Piet was definitief op en de palliatieve zorg was ingezet. Piet doezelde langzaam weg, maar had soms nog momenten van helderheid. “Ik zet je wel even op de speaker,” zei Olaf. “Mijn vader doet net zijn ogen open. Kan hijtoch nog even je stem horen.”

In gedachten hoorde ik zijn vertrouwde stemgeluid. Zoals wijlen Bobby Haarms, de eeuwige assistent-trainer van Ajax, je altijd begroette met een karakteristiek ‘Hé snuit’ had ook Piet van Heusden zo zijn eigen, volledig kalme manier van begroeten: “Dag jongen…”

Ik dacht aan onze allereerste vergadering in 2017 in het toen nog niet verbouwde Midwest waar een hele groep wijkgenoten uit De Baarsjes en fietsgekkies bij elkaar waren gekomen voor de rentree van de Ronde van de Orteliusstraat die begin jaren 50 voor het laatst was verreden toen bijkans elke week in Amsterdam een eigen ronde had. Aan vergaderen kwamen we amper toe. Iedereen hing aan de lippen van ‘Ome Piet’ die als een ware storyteller avant la lettre maar bleef strooien met geweldige oneliners en anekdotes. Onder andere over hoe hij in 1952 verrassend wereldkampioen achtervolging op de baan werd in Parijs (op een Aandewiel) en vervolgens bij terugkeer in Nederland op het Mercatorplein – waar hij woonde en het zwart zag van de mensen – werd onthaald op een prachtige ereronde in een Amerikaanse cabrio.

Of hoe trots we zijn op de Grote Prijs Piet van Heusden als finale van de serie wedstrijden voor fixed gear (met baanfietsen op de weg dus zonder remmen en versnellingen). Een ode aan Piet die behalve op de baan ook aantrad op de weg (rondje om de kerk) waar hij extraatjes probeerde te vergaren voor zijn moeder door gewonnen prijsjes zoals een strijkijzer of een deel van een fiets te verpatsen (‘versnezen’).

Of dat we zo waren geschrokken toen er vorig jaar een bericht in de fietsmedia verscheen dat hij was overleden. Foutje. Toen ik hem belde, vroeg ik hoe zijn tijdelijk verblijf in het hiernamaals was bevallen. “Geen idee, maar ik hield er wel een droge strot aan over van het lullen,” klonk het nuchter. “Ik werd helemaal platgebeld door gasten die het bericht ook hadden gelezen. Wel lekker
bijgepraat trouwens.”

Maar ik kon het natuurlijk ook hebben over hoe we een paar dagen voor de laatst verreden RvdO gezellig in het zonnetjes voor de deur zaten van Ben Berndsen in de Van Spilbergenstraat - waar Piet altijd zijn fiets kon zetten en zich kon omkleden voor zijn vaste ererondje vlak op het parcours om de hoek. Piet wees naar de poort richting het Mercatorplein waarboven zijn Fokje ooit woonde met haar ouders die voor een beter bestaan met hun ‘pipowagen’ uit Friesland naar de hoofdstad waren gekomen.

Fokje (uit 1928) groeide uit tot de liefde van zijn leven, samen waren ze onafscheidelijk. Hij werd in 2016 haar mantelzorger na haar ongelukkige val op de camping in Frankrijk. Ook dat deed hij minutieus. Toen Fokje overleed stortte zijn wereld in, maar hij herpakte zich knap en verzon een knappe truc: zo min mogelijk eten en koffie in huis halen. Dat nuttigde hij wel buiten de deur. Zo
dwong hij zich steeds weer naar buiten te gaan, liefst op zijn fiets. Meesterlijk.

Maar om dat allemaal op te lepelen zo aan de telefoon was toch wat veel van het goede. Dus hield ik het kort: “Namens je fans in en om de Orteliusstraat: we hebben van je genoten, de Grote Prijs Piet van Heusden blijft in ere en we houden van je. Dag Piet…”

Hij had het gehoord zei Olaf.

(Door: Rim Voorhaar, initiator van de Ronde van de Orteliusstraa ... See MoreSee Less

Wat een feestje was het afgelopen zaterdag tijdens de Ronde van de Orteliusstraat. Fijn om na drie jaar weer terug te zijn in De Baarsjes voor de Spaanse editie, mét Spaanse muziek en Spaans weer.

Huisfotograaf Bernadette Zevenhuizen was ter plekke om deze prachtige serie foto's te maken.

Tag en deel gerust maar vergeet niet om Bernadette de credits te geven 🙂Picture credit:
Bernadette Zevenhuizen van StijlNo7

Special thanks:
Rondes van Amsterdam
Jan-Willem Blok
Gemeente Amsterdam
Mobility Experience
RIH SPORT
Cycle Fun Productions
NL Crit Series
Floor17
De Biertuin West
Cycle Capital
En Route Cycling Cafe
Ready2Race
Bernadette Zevenhuizen
Alle vrijwilligers 🙏 ... See MoreSee Less